Kasaysayan ng Kahapon .... Kita Kits (July 25)

a lil background :

dumating po ang santa claus sa katauhan ni BD (big dick) noong lunes july 20, 2009... maaring iilan lamang ang tunay na nakakaalam sa kanyang pagbabalik sa pinas, nang malaman ng sangkatauhan ang kanyang pagbabalik, at naatasan yata ang magiting na si TOTOY na pwede magkitakits sa kanilang bahay sa balungao sa araw nga ng sabado (july 25)... sa mga pangsariling kadahilanan den at sa sobrang busy na den ni TOTOY, pinakiusapan nya ang printeta na magpost para sa nasabing kitakits... at ewan kung bakit naisipang imbitahan ng printeta ang kanyang sarili lamang (message no. 16288) sa e-group..so ayun at nag SPAM text na nga po aside sa post ang magiting na TOTOY re: kitakits sa sabado... WB fadick!!!

eto na

"KASAYSAYAN NG KAHAPON"

alas kwatro po ang call time sa nasabing pagtitipon ngunit alas kwatro y media na ay nsa tabang pa lang ata si totoy kasama si sape at sinabing naghihintay daw po si bethel sa may crossing ng calumpit at sinabing hanapin ku daw, ngunit saan ku man ibaling ang aking paningin ay wala ako makitang anino na pangmaliit... asa kabila pala sya bwahahaha... sa madaling salita nakarating po sila sa crossing ng calumpit ng alas singko ng hapon.. sa aming paglalakad ay nakadaupang palad namin ang mommy ni poy at kami ay nagbigay pugay, wentu unti at kami ay tumuloy na sa aming pakay.. tao pooooooo!!! ang sigaw namin at may sumagut na wala pong tao... si ms dulche po ang kapatid ng ambasador ng pinas sa japan at pabirong sinabing lumuwas na si kuya... waaaaaaaaaaaa (siguro inugat na sya sa kakahintay po sa mga panauhin)... pinapasok kami, bless muna kay mudra at wentuhan na ang nangyari habang naghahain na po...umssss, amuy karekare, my pebolit.. ayan na nga at nakahain na po karekare, pansit, hipon, tilapya, merung shanghai at ewan ku pa dahil karekare lung po ang pinagtuunan ku ng pansin... sunud sunuran na pong nagdatingan ang mga panauhin (di ku na alam sa pagkakasunod)..dumating ang lag diva kasama ang kanyang 2 anak na lovable naman talaga na may dalang biskotso daw na jusme ang mga mapanuri ay pinagpipilitang sa crossing lang ng calumpit nya binili eh ang katotohanan naman ay sa laguna (daw nya binili) ang nazarenong naka angkas sa motor ay di nakahelmet dahil aside sa papalubog na ang haring araw at walang LTO na sisita dahil araw nga ng sabado walang naghuhuli.. dumating den ang principal (ms tere).. ang el presidente, ang beaunties na si ms ei kasama ang (gustong umawet sana) kanyang hubby na si fafa vic... dumating den ang ms belle na galing ata sa hospital dahil kay mama, at ang bukod na pinagpala na si ms emma ganda kasama ang kanyang esposo na si fafa melchor.. so ayun.. pinakain muna ang mga bisita.. nagkakainan na ang lahat at bakit ayaw kumain ng isa jan na para bang alumpihit sa kanyang kinatatayuan... habang abala ang lahat, habang kumakain ang iba umaawet ang mama lag at wula naman akung patumanggang kuha ng mga larawan at pagbabantay na den sa kanyang mga junakis ( ni mama lag) na gusto atang limasin yung maliit na pond nila fafa dick... upon checking sa aking high end na selpun may missed call ko.. aba sinu natawag??? akalagay TOTOY... huh? bat me misscall sya, ey magkasama na kami.. awwwwwwwww.. asan si totoy? ask ko mama bell asan na si totoy? yan den dafat ang itatanung ku sayo sagut nya... amftsssssssssss.. gumana na po ang malilikot na pag-iisip na nagkataong tama naman pala.. inalalayan pala ang mama pagcor para sa parking lot sa may harapan ng munisipyo... weeeeeeeeesa madaling salita me quorum na po kumpleto na mga major sponsors (except mama pinky)...kantahan dito kantahan doon na po ang nagyari. lahat nagpaunlak ng awitin except mama belle na sinabing papaglabahin nyu sya maghapon at wag lang paawitin, si ms emma ay nakunteto na sa pakikinig sa kanyang esposo habang inaawit ang "i won't last a day without you", habang nakatitig sya sa kanyang napakagandang maybahay na si ms emma na natisod ko ang kanyanag napakahabang buhok, napansin naming gustong umawet ni fafa vic ngunit parang sya ay atubili (ewan namin kung bakit).... umawet ang magiting na si TOTOY na muntik ng ikaputol ng kanyang ugat... at parang lahat ng kanyang mga awit ay may pinatutungkulan...ang beaunties namang si ms ei ay wulang patumanggang sayaw ng sayaw at ng madinig ang mga nyuweyb ay amftsssssssss... humataw.. si sape naman ay umaawet den at ewan bat di sya gaanong makatayo dahil na rin siguro sa kanyang kabusugan at nagsikip ang kanyang hininga..halos nagkakayakagan ng umuwi at wula ng naririnig si mommy at bigla syang nagtanong "parang wula akong narinig na awet ni matt monroe? ayunnn me listahan pala sya at buong giting at taas noo ko naman inawet ang kanyang mga rekwes...wulang umuwing luhaan nung gabing iyon aside busog na at me amats (tama ng redwine) pag-uwi may mga bitbit na pasalubong at may mga ngiti pang nakaakibat sa kanilang mukha (weeeeeeeeeeee)kelangan kasing umuwi ng maaga yung isa jan dahil hanggang alas dose ng hatinggabi lang po ang nakalagay na ETA sa kanyang trip ticket....kung mayroon pa kayong gustong ikwento na di ku naisalang (look na lung po mga larawan) at wentu nyu na di akung anu ano pa ang nakita ng mga manunuri at ng mga malilikot ang pag iisip na den..kayo na po ang bahala..sa ating mahal na ambasador ng pinas sa japan... "dakal pung salamat ne" .. may the good Lord bless you always, kasama ka po pati ang iyong buong pamilya sa aming panalangin...

It's so unfair

This is so sad……nasa huli talaga ang pagsisisi…

...WeDDing...

My knees were shaking as I glanced at him, "my ex-boyfriend"..
he’s with someone malamang girlfriend nya.
I pretend na di ko cia nakita, but he grabbed my shoulder bag at
napalingon ako.. alam ko cia ang humila ng bag ko..
"chesk" (as usual na tawag nya sa akin) at parang wala lang, I
said "hi" kanina pa daw nya ako nakita hindi lang daw ako
namamansin, sabi ko na lang cencia, I was busy fixing my things,
sabay smile.
he asked me If I received the invitation of his wedding..saka ko
lang naalala ikakasal na nga pala cia, kelan? 3 days from
now..date pa yun ng anniversary namin.. the man I loved before
is announcing the date of his wedding with this curly haired
lady in front of me.. the man who's deeply in love with me
before..*sigh**..
it’s been 2 years since we last talked, siguro masasabi kong.. I
missed him, so much... hindi lang talaga maganda ang naging
paghihiwalay namin, may mga bagay talaga na dapat ayusin, mga
bagay na nasira sa mga hindi inaasahang pangyayari.. pero akala
ko lang pala yon, akala ko lang na magiging maayos ang lahat.
as I opened the invitation,napansin ko agad ang date..
anniversary nga namin dati.. una kong naisip inaasar nya ako
tamang ganti lang sa mga ginawa ko noon.. pero hindi ako
nagpaasar. Eto nga at nakikipagchikahan pa ako sa harap ng
kanyang fiancée. Bakit? Dahil ba wala lang sa akin? Ayos lang na
makipagbolahan ako dito sa kanilang dalawa??..
O magaling lang ako magtago ng nararamdaman? Ang hirap kaya ng
ginagawa ko ngayon, trying to be nice with them.
Naah!! Nagsisi na ako noon, ayoko na magsisi ulit ngayon. Gusto
kong ipakita sa kanya na masaya ako para sa kanilang dalawa. oo
dapat may ayusin pa akong mga bagay bagay, pero naisip ko para
saan pa?
wala naman na akong babalikan, wala naman na akong pagbabawian
sa kasalanang nagawa ko.. pero kung alam nya lang..sobrang
nagsisi ako sa mga nangyari.. kung alam nya lang kung anong mga
gusto kong sabihin ngayon..
hindi ko cia iniwan, nawala lang ako saglit para ihulma ang
sarili ko sa kung sino mang gusto nyang maging ako..pero cympre
hindi nya ako naintindihan…pero umaasa ako na kahit
papano.. sana .. alam nya yon..
"we have to go cheska" nasabi ng kanyang fiancée, "aasahan ka
namin sa kasal"
"ah.. uhm yah.. p-pupunta ako" ngiti lang sakin si Ace
"c-congratulations.." habol ko pa
*hinga ng malalim**..
*Sa Church**
Exactly 2pm kami dumating sa church..kasama ko best friend kong
si Jelai chinika na agad nya ako, ano daw ba ang nararamdaman ko
na hindi ako ang bride ni Ace, sagot ko "wala lang".. She just
smiled at me, thinking that "wala lang" nga talaga.. pero kung
alam nya lang, I wanted to shout in front of everybody.. gusto
kong ipaalam na ako ang dapat na inaabangan ng lahat ngayon..
pero hndi pa ako baliw para gawin ang mga walang kwentang bagay
na yon dahil lang sa lalaking mahal ko pa rin
"ata"?
after 10mins, the ceremony started.
I noticed the motif, it was pink..my favorite color. I asked the
girl beside me kung sinong nag asikaso ng lahat ng ito.. she
said si Ace daw.. tango lang ako..
as I quietly sitting there.. while watching the couples, there
was a girl beside them who motioned forward to pick her
microphone. Sabi ko medyo malilibang na ako, gusto ko kasing
nakakapanood ng mga kumakanta..
afterwards, she started to sing..
*pause**..
I know the song.. I almost cried when I hear that.. that’s our
theme song.. how dare him played that song na nandito ako..
hindi ko magets kung ano man ang gusto nyang palabasin? Kung
nananadya ba cia? O talagang inaasar nya lang ako?..
"you may now kiss your bride"..
Di ko na napansing natapos ang kanta dahil sa mga sunod sunod na
pumasok sa isip ko.
..he looked at me first before he kissed his wife..
gusto ko ciang batuhin ng sapatos ko sa mga ginagawa
nya..kelangan kong makahanap ng tiyempo para maconfront cia..
para maintindihan ko ang mga nangyayari.. pinag kakaisahan ba
nila ako? O feeling ko lang yun?..
tapos na ang kasal, hindi na maganda ang mood ko, bakit pa kasi
ako nag-i-stay? Lalo lang akong naiinsulto sa mga nakikita ko sa
paligid, mas maraming bagay lang akong nakikita na nagpapaalala
noong kami pa.. I really have to go, I have no purpose of being
here.. *kinakausap ko na ang sarili ko**
walang lingon lingon akong naglakad papalayo.. kelangan kong
makalabas ng simbahan agad..
sige cheska, almost there..
It was two steps away from the opened door of the church when
unexpectedly..
"where are you going?"
I slowly faced him with teary eyes,
there was a long awkward pause.
"what are you doing??"
i looked straight at him.. "that was supposed to be.. my
question.."
his eyes were full of questions.. we just stared at each other..
after a few seconds, I sighed more heavily.. and then..
"how dare you play our song in your wedding ceremony?, how dare
you pick my
favorite color as your motif?, how dare you choose our
anniversary date as your
wedding date?"
my tears falling freely.. "how dare you look at me before you
kiss your wife?"..
Ace looked straight at me,
and after a few seconds of silence..
"because that’s the last and only way I could..
imagine you’re my wife"…